جسم و روان به عنوان دوجنبه از وجود انسان همواره بر یکدیگر تاثیر متقابل می گذارند. ارتقای کمی و کیفی برنامه تشخیص و درمان بیماریهای روانپزشکی جزو اهداف اصلی اداره سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد است. این برنامه برنامه ای مبتنی بر جامعه ( جامعه نگر) است به طوری که هدف آن تأکید بیشتر بر عرضه خدمات در محل زندگی است. تمام تلاش در درمان به صورت سرپایی و پیشگیری از بستری طولانی مدت و بازگشت بیماران به محل زندگی و محل کارشان است. با این روش بستری شدن های مکرر و متعاقب آن هزینه های درمان کاهش می یابد. براساس این دیدگاه جامعه نگر، در ارائه خدمات سلامت روانی، اجتماعی تمرکز زدایی صورت می گیرد و این خدمات فقط منحصر به کلینیک ها و بیمارستان های تخصصی روانپزشکی نیستند و می توانند از طریق نظام مراقبت های بهداشتی اولیه به مردم ارائه شوند.